Gazobeton – budowa z betonu komórkowego

Budowanie z bloczków betonu komórkowego – gazobetonu, należy do metod tradycyjnych – stawianych metodą murarską. Należy zatem stosować podobne zasady stawiania budowli.

Na wstępie musimy pamiętać o kilku podstawowych rzeczach:

• Gazobeton jest materiałem lekkim ale niestety nasiąkliwym – dlatego zabezpieczenie przeciwwilgociowe jest absolutnie niezbędne i musi być rygorystycznie stosowane
• Stosować się zawsze do instrukcji obsługi – montażu dostarczoną przez producenta. Najlepiej z zastosowaniem dostarczanych przez producenta narzędzi, zapraw, klejów czy innych elementów wspierających, adekwatnych do danego systemu.
• w zależności od projektu budynku – energooszczędny czy pasywny – ściśle stosować zasady określone przez producenta co do wytrzymałości bloczków stosowanych do ścian nośnych, czy też do ścian działowych. Do wznoszenia ścian konstrukcyjnych – nośnych, czy podpór muszą być stosowane bloczki o większej wytrzymałości.
  • Do budowy ścian jednowarstwowych spełniających minimalne parametry izolacji ścian czyli U = 0,25 w/(mK) trzeba użyć bloczków klasy nie większej niż 400. Na rynku są bloczki tej klasy, których producenci deklarują różne wartości współczynnika przewodzenia ciepła λ. Z tych o współczynniku λ = 0,11 W/(m^.K) wymagana przepisami ściana jednowarstwowa będzie mieć grubość 42 cm. Ale w przypadku bloczków o współczynniku λ wynoszącym 0,09 i grubości 40 cm współczynnik U ściany może wynosić 0,246 W/(m^2.K). Bloczki klasy 350 mogą mieć współczynnik λ = 0,095 i wtedy wymagana prawem ściana jednowarstwowa będzie mieć grubość 36,5 cm. Z najszerszych (48 cm) ciepłych bloczków klasy 350 można wznieść ścianę o współczynniku U = 0,19, a nawet 0,173 W/(m^2.K) (λ odpowiednio 0,095 i 0,083), czyli spełniającą wymagania termoizolacyjne dla ścian zewnętrznych, które będą obowiązywać od 2021 r. Na zamówienie można kupić bloczki klasy 300 o deklarowanym współczynniku λ = 0,075. Żeby ściana osiągnęła U = 0,25 W/(m^2.K), wystarczą elementy o grubości 30 cm.
  • Do budowy ścian dwuwarstwowych lub ścian pasywnych najczęściej używa się bloczków klasy 600 o grubości 24 cm. To są najpopularniejsze na rynku elementy murowe z betonu komórkowego. Mogą być to nawet bloczki kategorii GPLM, tak zwane niedokładne, które muruje się na zwykłą zaprawę. Wszelkie niedoróbki murarzy zostaną osłonięte warstwą izolacyjną. O współczynniku przenikania ciepła decyduje grubość i jakość materiału termoizolacyjnego. Żeby ściana dwuwarstwowa z bloczków klasy 600 osiągnęła współczynnik przenikania ciepła U = 0,25 W/(mK), wystarczy zastosować 10 cm przeciętnego styropianu o współczynniku λ = 0,04 W/(m^.K). Bloczki klasy 400 lub 350 o grubości 24 cm mogą być używane do wznoszenia ścian budynków pasywnych.

Metoda wznoszenia ścian z gazobetonu jest podobna jak w przypadku ścian tradycyjnych -ceglanych – jednak że w tym wypadku, należy stosować dedykowane zaprawy spoinowe lub kleje zalecane przez producenta bloczków.  Dokładniej opisuje to strona producenta gdzie znajdziemy więcej  informacji http://termalica.pl/Informacje/beton-komorkowy-co-to-jest

Podstawowe zasady stawiania ścian z bloczków gazobetonu

• murowanie podobnie jak w metodach tradycyjnych zaczyna się od narożników;
• przed postawieniem pierwszej warstwy należy zapewnić właściwą hydroizolację od podłoża – płyty lub ściany fundamentowej.
• pierwszą warstwę wykonuje się na zaprawie cementowej, wyrównując nierówności podłoża. Jeśli jest taka konieczność,
•  w przypadku bloczków z powierzchniami czołowymi profilowanymi na pióra i wpusty (P+W), w miejscach tych połączeń nie ma konieczności nanoszenia zaprawy w spoinie pionowej;
• przy murowaniu z bloczków z piórami i wpustami, z niewypełnioną zaprawą spoiną pionową, bloczki należy wsuwać jeden w drugi od góry, a nie dosuwać poziomo;
• bloczki docięte, lub w narożach (w spoinach pionowych, w których nie ma połączenia na pióra i wpusty), łączy się przez wypełnienie zaprawą spoiny pionowej;
• otworów tworzących uchwyty montażowe bloczków nie wypełnia się zaprawą murarską;
• przy murowaniu z bloczków profilowanych na zamek (Z) oraz gdy z obu stron występują tylko wpusty (W), spoiny pionowe należy wypełnić zaprawą (nanosi się ją na powierzchnie, które będą się stykać);
• przed murowaniem kolejnej warstwy zeszlifowuje się nierówności górnej powierzchni wykonanego już muru – przy pomocy pacy lub struga do szlifowania;
• przed nałożeniem zaprawy, trzeba oczyść z pyłu łączone powierzchnie;
• po ustawieniu i ustabilizowaniu bloczka w murze (przez uderzanie młotkiem z gumowym obuchem), nie należy go przesuwać;
• spoiny pionowe kolejnych warstw muru powinny być względem siebie przesunięte o minimum 0,4 wysokości elementu murowego (w przypadku bloczków o wysokości 240 mm, przesunięcie to wynosi 96 mm);
• do cięcia bloczków używa się piły ręcznej i prowadnicy kątowej lub piły taśmowej;
• BARDZO WAŻNE – podczas dłuższych przerw w pracach murarskich, wymurowaną ścianę należy zabezpieczać przed zamoczeniem przez przykrywanie od góry folią.